30 maart 2008

Een drukke dag gehad dus even douchen en vroeg het bedje in.
Dat dachten we tenminste…
De huiskat van Tanny en oom zat weer eens onder mijn(Marellas) bed. Even roepen naar de kat dan komt hij ervan zelf wel uit.
Maar de kat bleef zitten waar die zat. Wat beweegt er nog meer onder het bed? Even kijken het is grijs en het heeft pootjes.
Whaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa help een muis!!!!! De kat had de muis gevangen als avondmaal.
Lies staat bij de deur en roept je hebt niks aan mij hoor, ik hou ook niet van muizen. Wat een helden op sokken….
Ondertussen was de muis aan het rond rennen onder het bed en de kat zat bij de deur op zijn kont voor zich uit te turen i.p.v. dat hij voor ons de muis ging vangen. Tanny heeft de muis knock-out geslagen en buiten neergezet. En Snoopy heeft de kabel van Lies haar nieuwe elektrische tandenborstel opgegeten. Dus een lekker stel.
Een dagje in het ziekenhuis. We hebben nieuwe onderbroekjes en nieuwe broeken gekocht voor de kinderen..Sommige kinderen liepen al een paar dagen in een blote derrière. Na het badderen kregen ze een nieuwe onderbroek en een nieuwe broek aan. Even bij Max kijken, daar lag Max met niet alleen een luier vol poep, maar ook heel zijn bedje. En de zusters?…..ja, die waren in geen velden of wegen te bekennen. We hebben lieve kleine Max. gepakt en lekker in bad gedaan en een schone luier gegeven en lekker bij ons gehouden. Er is weer een nieuw meisje bij gekomen. Ze heet ook een Martha(2), eigenlijk hetzelfde verhaal als Max, ook verwaarloosd en verschrikkelijk mager en zo klein. Martha heeft helemaal geen ouders meer, maar komt binnenkort gelukkig in een pleeggezin.Daar lagen ze dan Max en Martha samen, in 2 te zwakke lichaampjes.We hebben ze die dag weer flink vertroeteld.
Er kwam ook schot in de zaak over het schoonmaken van de speelkamer. Emma en Fransisca hadden al een paar keer gevraagd of het ziekenhuis hun schoonmaakmiddelen en luiers wilden leveren. Op de deur van de speelkamer zit een slot waarvan alleen Emma en Fransisca een sleutel hebben.Ze willen liever zelf de speelkamer schoonmaken, omdat ze bang zijn als ze het laten schoonmaken alle speelgoed wordt gestolen. Maar ze kregen dat niet voor elkaar ondanks dat de speelkamer een onderdeel van het ziekenhuis is. Zij betaalden het tot nu toe zelf. We zijn samen met Emma naar de administratie gegaan om te gaan praten. Zij beloofden om er voortaan voor te zorgen dat er doekjes, luchtverfrisser en schoonmaakmiddel komen. Dit werd nog dezelfde ochtend geleverd. We hopen dat ze dat ook blijven doen als wij weg zijn.
We zijn een weekendje naar Windhoek geweest om speelgoed te kopen voor state hospital en 200 bekers voor light of the children school.We moesten in de taxi 2 uur rijden voordat we op onze verblijfplaats waren. De taxichauffeur bood ons aan om ons zondag ook weer op te halen. Dat hadden we goed geregeld dachten we zelf. In het winkelcentrum hadden we een half uurtje voor de winkels dichtgingen en in dat half uur zijn we heel goed geslaagd. We hebben nog nooit zo snel spelletjes, puzzels, babyspeelgoed en bekers gekocht. We waren verbaasd dat er echt alles maar dan ook alles te verkrijgen is in Windhoek. Boeken, speelgoed, mooie levensmiddelen- en kledingzaken. Ook restaurants voor alle smaken, vlees, kip, broodjes, pizza en ze hadden ook cappuccino. Daar heeft Lies met volle teugen van genoten. Alles is erg schoon en er wordt hygiënisch gewerkt.
Lies, Annie en ik sliepen dit keer op één kamer, het was echt reuze gezellig en hebben veel gelachen. We hebben ook mooie Afrikaanse souveniertjes gescored. Als je In Windhoek loopt heb je niet echt het idee dat je in Afrika bent. Alles is er te koop en het is zo groot en kolossaal. Terwijl er ook zoveel armoede in het land is. Zondag zaten we om 14.00 klaar om weer naar Gobabis te gaan. De taxi kwam echter niet. Hebben we toch het Afrikaanse gevoel gekregen. Uiteindelijk zijn we toch weer veilig thuis gekomen. Bepakt en bezakt.