16 mei

Na ontzettend leuke maanden gewerkt te hebben in state hospital en the light for the children school was het nu tijd om 2 weken te gaan reizen. Het was eindelijk zover Lies haar man(Ron) en dochter (Maaike) kwamen naar Namibië. We gingen met zijn allen een rondreis maken. We waren er helemaal klaar voor. We hebben met zijn allen een jeep gehuurd met 2 tenten op dak.. Wat wij nog nooit gezien hadden. We zijn begonnen in Harnas, een opvangcentrum voor wilde dieren. Waar we al ontzettend veel dieren zagen, zoals : leeuwen, luipaarden, cheeta’s, giraffen, schildpadden, hyena, bateared fox, bavianen, stokstaartjes, mangoose, krokodillen, wild dogs, lynxen, antilopen en kudu’s. Er liepen daar veel cheeta’s rond die aan mensen gewend waren. Je kon ze zelfs aaien. Het is heel bijzonder en best een raar idee dat je een roofdier aan het aaien bent. We hebben die nacht voor het eerst daar onze tenten op gezet.Het waren tenten waar 2 personen in iedere tent konden liggen. Toch wilden Maaike, Annie en Marella toch proberen met zijn drieën in die tent te gaan liggen.Waar we de volgende nacht toch even op terug kwamen. We hadden met zijn drieën toch niet heel fijn geslapen. Dus gingen we om en om slapen in de auto. De tweede dag in Harnas gingen we alle beesten voeren. We stapten in een karretje waar een aanhangwagen aan vast zat met bakken met eten voor de dieren wat er onsmakelijk uit zag. Er stak hier en daar een paardenpoot en staart uit maar er waren ook bakken gevuld met kippenpoten en maismeelpap.
We gingen zo alle dieren af om ze eten te gaan geven. De meeste dieren zaten achter een hek behalve de cheeta’s. We zaten nog steeds in het karretje en waren al snel omringd door cheeta’s maar wat fantastisch om te zien hoe ze die beesten te eten gaven. En de cheeta’s om hun eten gingen springen. Ook de leeuwen waren aan het wachten op hun maal en stonden ontzettend onrustig bij het hek, even een stuk paard over het hek heen en ze waren weer rustig.
De volgende dag zijn we naar Rehoboth gereden en hebben daar overnacht. Om eerlijk te zijn wat we zagen was niet het idee wat we als eerste bij Afrika dachten. Maar wel zo ontzettend mooi. Tussen de bergen lag een groot meer Lies en Annie hadden er een Canada gevoel bij. Tot nu toe zijn de toiletgebouwen ook erg mooi. We zeggen iedere dag wel dat het bijna ongelooflijk is, dat dit in Afrika is. Geen hutjes, goede wegen over het algemeen. We hebben nu de eerste lekke band. Heel normaal voor Afrika. De volgende dag laten maken en weer op pad. Na een kwartiertje weer een lekke band, dus weer terug. Gemaakt en een andere route gereden. We zien een afwisselend landschap, bergen, vlak, bomen, zand. Het is laat als we bij de camping komen, die we uitgezocht hebben. Het is een ritje door de bergen en waterbeddingen. Het is al donker, dus helemaal precies zien we het niet. Als we staan blijkt het water niet aangesloten te zijn. Balen, maar we hebben natuurlijk wel genoeg bij ons. De volgende dag geklaagd, dat het wel erg was. Had de zoon vergeten het water aan te sluiten. Wij kregen het geld van de camping terug. Verder rijden in het wisselende landschap en we komen bij de camping in Seisreim aan. Ze weten een uur later pas of er ruimte op de camping is. Gelukkig is die er. Snel de auto neerzetten, tenten uitklappen, wasje doen en dan naar het zwembad. Het water is erg koud, maar ja, je frist er wel van op. Macaroni gemaakt met eieren en tomaten en uisaus. Schiet bij het samenvoegen het handvat van de pan. Balen, maar toch smaakte het wel. De wekker gezet, want de volgende morgen wilden we de zonsopgang in Sossusvlei zien. Het gebied met de rode duinen. Dat is gelukt en wat fantastisch om er ’s-morgens te klimmen en te lopen. Twee duinen omhoog en dan naar beneden naar Deadvlei. Een geweldig natuurgebeuren. Te bedenken dat de duinen zo ver het land in zijn gekomen. Als je vroeg opstaat kun je een heleboel doen op een dag. We rijden de rest van de dag met een stop in Solitaire. Het plaatsje waar Ton van der Lee een boek over geschreven heeft. We rijden door 2 canyons, adembenemend mooi en komen in Walvisbaai aan. Daar hebben we een lodge voor 2 dagen, dus even geen tent en alle spullen opruimen in de morgen. Walvisbaai is een gezellig plaatsje aan de kust. We winkelen er wat en gaan bij de haven kijken. Het winkelen is goedkoop, want de winkels zijn na 13.00uur dicht i.v.m. een feestdag. Naar het chalet en de meiden slapen, Lies leest en Ron gaat nog bij het water kijken. Lekker geslapen in een normaal bed en een boottocht gemaakt. Als de boot wegvaart, komen zeehonden aan boord om voedsel bedelen. Deze zeehonden hebben Oortjes. Erg maf gezicht. We krijgen een sherry en varen langs wrakken naar het schiereiland, waar duizenden zeehonden liggen. We zien ook nog 2 dolfijnen in een flits. Pelikanen vliegen voorbij. Geweldig gezicht! We varen verder naar het vogeleiland. Ook hier zitten er duizenden. De tocht van 3 uren wordt afgesloten met een lunch met o.a. verse oesters en champagne. Ja, we zijn nog steeds in Afrika!!!!! Na de kust rijden we het binnenland weer in naar Etosha. Het wildpark in Namibie. Hier hadden de dames ’s-avonds al gelijk mazzel. Na gezwommen en gedoucht te hebben naar de drinkplaats. Ron zit er al een uur. Er staat een neushoorn te drinken. We zitten nog geen 10 minuten en daar komen zo’n 18 olifanten drinken. Kleintjes en groten. Het is mooi te zien hoe de kleintjes beschermd worden in de kudde en de Neushoorn is bang. Hij gaat zich verstoppen. Erg grappig om te zien. Zo wie zo om deze beesten te zien. Nog 2 dagen rondgereden en olifanten, giraffen, gnoes, allerlei soorten herten en bokken, kudu’s, veel vogels, vossen, zebra’s. Niet alleen de dieren, maar ook de route in het park is erg mooi. Na Etosha is het tijd om weer richting Gobabis te gaan. Nog 2 nachten in een lodge in Windhoek en dan zit de vakantie er weer op. We hebben zo’n 3000 kilometer gereden en een deel van dit mooie land gezien. De campings zijn uitmuntend. Grote staanplaatsen met eigen BBQ, waarin ook een kampvuur gemaakt kan worden. De toiletgelegenheden zijn mooi met aparte douches en Wc’s. Warm water. We hebben niet geklaagd. Zondag gingen Ron en Maaike terug naar Nederland, waar ze maandag weer veilig aangekomen zijn.
Voor ons weer back to work. We willen de komende weken nog spullen kopen voor de school. Tafels, stoelen, kasten, pennen, papier, ballen, etc. Ze zijn nu 3 jaar bezig, maar hebben geen geld voor extra’s. Wij kunnen ze in ieder geval een beetje helpen. De kinderen en teachers waren blij ons weer te zien, dus dat geeft een goed gevoel. Dit was het weer voor deze keer. Geniet vooral van de foto’s!!!!!

Groetjes van Marella en Lies.